Podkarpacki Związek Piłki Nożnej

REGULAMIN DYSCYPLINARNY PZPN
(tekst jednolity )

I. Na podstawie art.52 Statutu PZPN oraz Art. 49 Statutu UEFA postanawia się, co następuje:

ROZDZIAŁ I

Postanowienia ogólne

§ 1

1. Regulamin Dyscyplinarny PZPN zwany dalej „regulaminem” stosuje się wobec członków władz, klubów zrzeszonych w Polskim Związku Piłki Nożnej zwanym dalej „PZPN” oraz wobec zawodników, trenerów, sędziów, obserwatorów, delegatów i menedżerów ds. piłkarzy, jak również działaczy sportowych tych klubów i innych organizacji będących w strukturach PZPN.

2. Podmioty wymienione w ust. 1 ponoszą odpowiedzialność za popełnione przewinienia dyscyplinarne na zasadach określonych w niniejszym regulaminie.

3. Kluby, zawodnicy, trenerzy, sędziowie, obserwatorzy, delegaci, menedżerowie ds. piłkarzy i działacze są zobowiązani do postępowania zgodnego z zasadami lojalności i sportowego zachowania.

4. Kluby ponoszą odpowiedzialność za zachowanie swoich zawodników, działaczy, kibiców oraz innych osób pełniących funkcje podczas meczu na zlecenie klubu lub PZPN (organu prowadzącego rozgrywki).

5. Przewinieniem dyscyplinarnym jest nieprzestrzeganie statutu, uchwał, zarządzeń, regulaminów, wytycznych oraz orzeczeń organów jurysdykcyjnych i dyscyplinarnych PZPN, a także innych przepisów nadrzędnych władz sportowych i administracyjnych oraz przepisów gry w piłkę nożną.

6. Odpowiedzialność dyscyplinarna na zasadach określonych w niniejszym regulaminie nie wyklucza odpowiedzialności przed innymi pozasportowymi organami.

§ 2

1. Za popełnione przewinienia dyscyplinarne wymierza się kary dyscyplinarne. Za jedno przewinienie dyscyplinarne wymierza się jedną karę zasadniczą.

2. W razie popełnienia kilku przewinień dyscyplinarnych jednocześnie wymierza się jedną karę łączną, stanowiącą karę zasadniczą, która winna uwzględniać wszystkie przewinienia

§ 3

1. Do orzekania w sprawach przewinień dyscyplinarnych uprawnione są następujące organy:

1) Związkowy Trybunał Piłkarski  PZPN

2) Wydział Dyscypliny PZPN 
3) Komisja Odwoławcza  związku piłki nożnej

4) Wydział dyscypliny związku piłki nożnej, z zastrzeżeniem § 12 pkt 2 ust. 2) niniejszego regulaminu.

5) Komisja dyscyplinarna Spółki Ekstraklasa

6) Zarząd klubu, z zastrzeżeniem art. 27 Uchwały nr II/12 z dnia 19 maja 2002 roku – Zasady regulujące stosunki pomiędzy klubem sportowym a zawodnikiem profesjonalnym, wraz z późniejszymi zmianami.

2. Komisja dyscyplinarna Spółki Ekstraklasa posiada uprawnienia przyznane wydziałowi dyscypliny związku piłki nożnej.

3. Prawo składania do organów dyscyplinarnych wniosków o wszczęcie postępowania w stosunku do naruszających przepisy związkowe mają wydziały, komisje, kolegia i zespoły PZPN oraz związków piłki nożnej, władze klubów, zawodnicy, trenerzy, sędziowie, rzecznik ochrony prawa związkowego oraz działacze sportowi organizacji będący w strukturach PZPN. Postępowanie dyscyplinarne może być również wszczęte z urzędu.

ROZDZIAŁ II

Rodzaje kar dyscyplinarnych. Zasady karania.

§ 4

1. Kary dyscyplinarne dzielą się na:

1) zasadnicze,

2) dodatkowe

2.  Zasadniczymi karami dyscyplinarnymi orzekanymi wobec klubu są:

1) kara pieniężna,

2) zakaz rozgrywania w określonym czasie lub określonej ilości meczów z udziałem publiczności na części lub na całym obiekcie sportowym w miejscowości będącej siedzibą klubu,

3) zakaz rozgrywania w określonym czasie lub określonej ilości meczów na obiektach sportowych w miejscowości będącej siedzibą klubu,

4) walkower 3:0 z zastrzeżeniem weryfikacji zawodów jako walkower, dokonany przez Wydział Gier PZPN lub związku piłki nożnej,

5) zakaz dokonywania transferów zagranicznych i krajowych (definitywnych i czasowych) do klubu,

6) przeniesienie drużyny do niższej klasy rozgrywkowej,

7) czasowe zawieszenie lub pozbawienie licencji,

8) pozbawienie drużyny tytułu mistrza Polski, wicemistrza Polski lub zdobywcy Pucharu Polski, Pucharu Ligi oraz Superpucharu,

9) wykluczenie z PZPN.

3. Zasadniczymi karami dyscyplinarnymi orzekanymi wobec pozostałych podmiotów są:

1) upomnienie,

2) nagana,

3) kara pieniężna – dotyczy tylko pełnoletnich zawodników, trenerów, sędziów i działaczy, biorących udział w rozgrywkach na szczeblu centralnym (I, II i III liga, Puchar Polski, Puchar Ligi, Superpuchar) lub związkowym po jej wprowadzeniu przez zarząd związku piłki nożnej,

4) dyskwalifikacja na określoną ilość meczów, czasowa lub na stałe,

5) zawieszenie w pełnieniu określonej funkcji, czasowe lub stałe,

6) czasowe zawieszenie lub pozbawienie licencji,

7) skreślenie z listy sędziów,

8) wykluczenie z PZPN.

4. Dodatkowymi karami dyscyplinarnymi orzekanymi wobec klubów są:

1) karą pieniężna,

2). walkower 3:0,

3) pozbawienie klubu od 1 do 10 punktów w rozgrywkach ligowych,

4) zakaz reprezentowania piłkarstwa polskiego w rozgrywkach międzynarodowych (pucharowych i towarzyskich), czasowy lub stały.

5. Dodatkowymi karami dyscyplinarnymi orzekanymi wobec (do) pozostałych podmiotów są:

1) kara pieniężna

2) zakaz piastowania funkcji sportowych lub społecznych w strukturach organizacyjnych PZPN, związkach piłki nożnej oraz sekcjach piłkarskich klubów będących członkami PZPN, czasowy lub stały,

3) pozbawienie klubu punktów w rozgrywkach ligowych maksymalnie do liczby punktów stanowiącej jedną trzecią część punktów możliwych do zdobycia w rozgrywkach klasy rozgrywkowej, w której klub będzie uczestniczyć w okresie wykonywania kary,

4) odsunięcie od prowadzenia zawodów lub obserwacji, czasowe lub stałe,

5) zakaz transferu zawodnika za granicę w celu uprawiania sportu piłki nożnej, czasowy lub stały,

6) zakaz reprezentowania piłkarstwa polskiego w rozgrywkach międzynarodowych (pucharowych i towarzyskich), czasowy lub stały,

7) obniżenie klasy uprawnień do prowadzenia zawodów lub obserwacji, na okres do 5 lat.

6. Kary dodatkowe mogą być orzeczone obok kar zasadniczych.

7. Niezależnie od wymierzonych kar zasadniczych i dodatkowych organ dyscyplinarny może nałożyć na podmioty wymienione w § 1 ust. 1 określone obowiązki.

8. W razie niewykonania nałożonych obowiązków organ dyscyplinarny może wymierzyć dodatkowo karę pieniężną.

§ 5

Kara dyskwalifikacji

1. Karę dyskwalifikacji wymierza się:

1) ustalając zakaz uczestnictwa w określonej liczbie meczów. Górna granica dyskwalifikacji wynosi 5 meczów,

2) czasowo w tygodniach, miesiącach lub latach,

3) na stałe.

2. Do czasu dyskwalifikacji – w wymiarze do 6 miesięcy nie wlicza się okresu przerwy między rundami, ustalonej każdorazowo w danym sezonie rozgrywkowym.

3. Kara dyskwalifikacji wymierzona ilością meczów za przewinienia popełnione w rozgrywkach mistrzowskich musi być wykonana w tej klasie rozgrywek, w której została wymierzona lub w tej klasie rozgrywek, do której drużyna awansowała bądź została zdegradowana. Do czasu wykonania tej kary zawodnik nie może uczestniczyć w żadnych rozgrywkach mistrzowskich
3′ Kara dyskwalifikacji wymierzona ilością meczów za przewinienia w rozgrywkach pucharowych musi być wykonana w tych rozgrywkach. Do czasu wykonania tej kary zawodnik nie może uczestniczyć w żadnych rozgrywkach pucharowych.

4. W przypadku dyskwalifikacji czasowej w wymiarze powyżej 3 miesięcy lub na stałe – zawodnik nie może uczestniczyć w żadnych zawodach piłkarskich, ani pełnić jakichkolwiek funkcji związanych z działalnością w piłce nożnej.

5. Kara dyskwalifikacji wymierzona ilością meczów nie wykonana w drugiej rundzie rozgrywek mistrzowskich lub odpowiednio w danej edycji rozgrywek pucharowych zostaje przeniesiona do nowej edycji rozgrywek.

6. Wykonanie kary dyskwalifikacji wobec podmiotów określonych w § 1 pkt 1, z wyjątkiem zawodników, polega na zakazie:

1) reprezentowania drużyny wobec innych oficjalnych osób funkcyjnych i drużyny przeciwnika,

2) przebywania na płycie stadionu w miejscach wydzielonych dla kierownictwa drużyny i zawodników rezerwowych oraz w szatni,

3) kierowania drużyną w czasie meczu,

4) pełnienia jakichkolwiek funkcji związanych z działalnością w piłce nożnej oraz uczestnictwa w rozgrywkach jako zawodnik.

Kara pieniężna

7.  Karę pieniężną wymierza się klubom w wysokości od 100 zł do 500.000 zł, zaś pozostałym podmiotom od 100 zł do 15.000 zł, przy czym kara pieniężna wymierzona klubowi jako dodatkowa nie może przekroczyć 70.000 zł. Zapłata kary pieniężnej następuje w ciągu 30 dni od uprawomocnienia się orzeczenia. Nieuiszczenie kary pieniężnej w terminie określonym w niniejszym punkcie może powodować odpowiedzialność dyscyplinarną. Przepisy § 6 stosuje się odpowiednio. Ograniczeń w zakresie wymierzenia kar pieniężnych nie stosuje się do przewinień dyscyplinarnych przewidzianych w § 9 ust. 3.1 – 3.7 .  Ograniczenie kary do 15.000 zł nie dotyczy zawodników I ligi. Kara dla tych zawodników nie może przekraczać wysokości wynagrodzenia wypłaconego im w ciągu ostatnich 3 miesięcy

Kara zakazu rozgrywania zawodów w miejscowości będącej siedzibą klubu.

8.  Kara zakazu rozgrywania zawodów w miejscowości będącej siedzibą klubu I lub II ligi polega na konieczności rozgrywania tych zawodów w miejscowości odległej powyżej 100 km, a w przypadku pozostałych klubów – w miejscowości wyznaczonej przez organ prowadzący rozgrywki.

Zakaz dokonywania transferów zagranicznych i krajowych

9.  Karę zakazu dokonywania transferów zagranicznych i krajowych do klubu wymierza się na okres od 6 miesięcy do 3 lat. W okresie obowiązywania tej kary klub nie ma prawa do zawierania umów transferowych z innymi klubami i zawodnikami bez względu na ich status, ani do występowania o ich uprawnienie do gry

Czasowe zawieszenie lub pozbawienie licencji

10.1. Czasowe zawieszenie licencji orzeczone wobec klubu, powoduje niemożność korzystania z uprawnień wynikających z licencji (np. prawa do udziału w rozgrywkach).
Nierozegrane w okresie zawieszenia licencji zawody weryfikuje się jako walkower na niekorzyść drużyny ukaranej.

2. Karę zawieszenia licencji orzeka się na czas nieokreślony.
Przywrócenie licencji następuje po ustaniu przyczyn, które spowodowały jej zawieszenie.

3. Pozbawienie licencji skutkuje wykluczeniem klubu z udziału w meczach w danym sezonie rozgrywek. W następnym sezonie klub ma prawo – po spełnieniu wymogów licencyjnych – do udziału w rozgrywkach klasy bezpośrednio niższej.

4. Kara czasowego zawieszenia lub pozbawienia licencji orzekana wobec innych podmiotów oznacza pozbawienie ich uprawnień wynikających z licencji na określony czas lub na stałe.

Wykluczenie z PZPN

11. Karę wykluczenia z PZPN orzeka się w przypadku rażącego naruszenia statutu, regulaminów i uchwał PZPN.

Recydywa

12. Jeżeli w okresie danego sezonu rozgrywkowego podmioty, o których mowa w § 1 ust. 1 Regulaminu Dyscyplinarnego PZPN popełnią kolejne przewinienie dyscyplinarne podobne do popełnionego, za które odbywają karę uważa się, że zachodzi recydywa. Recydywa jest okolicznością obciążającą, mogącą wpływać na zaostrzenie kary.

Inne zasady wykonania kary, zakaz karania, przedawnienie

13. Wykonanie kary zasadniczej dyskwalifikacji wymierzonej ilością meczów lub czasowo w wymiarze do 2 lat, kary pieniężnej, zakazu rozgrywania w określonym czasie lub określonej ilości meczów z udziałem publiczności na części lub na całym obiekcie sportowym w miejscowości będącej siedzibą klubu, zakazu rozgrywania w określonym czasie lub określonej ilości meczów na obiektach sportowych w miejscowości będącej siedzibą klubu, zakazu dokonywania transferów zagranicznych i krajowych do klubu, czasowego lub stałego zawieszenia w pełnieniu określonej funkcji, czasowego zawieszenia lub pozbawienia licencji – można zawiesić, gdy przemawiają za tym istotne okoliczności łagodzące, przy czym okres zawieszenia nie może być krótszy niż 6 miesięcy a dłuższy niż 3 lata.

14. Zawieszona kara podlega wykonaniu, gdy w okresie zawieszenia:

1) popełnione zostanie nowe, podobne do poprzedniego przewinienie, za które wymierzono karę dyskwalifikacji,

2) zachowanie ukaranego sprzeczne było z etyką sportową.

15.  Po złożeniu przez zawodnika wniosku o zmianę barw klubowych, nie może być on ukarany przez zarząd klubu. W wypadku dopuszczenia się przez niego przewinienia dyscyplinarnego o ukaraniu decyduje organ drugiej instancji.

16. a) Nie można wszcząć postępowania dyscyplinarnego po upływie 2 lat od zdarzenia stanowiącego podstawę do jego wszczęcia. Po upływie tego terminu postępowanie dyscyplinarne umarza się za wyjątkiem sytuacji określonej w pkt b i c.

b) Zawieszenie postępowania dyscyplinarnego powoduje zawieszenie biegu terminu przedawnienia , o jakim mowa powyżej. W takiej sytuacji termin przedawnienia przedłużony zostaje o czas trwania zawieszenia postępowania dyscyplinarnego.

c) Zawieszenie biegu terminu przedawnienia następuje również na czas trwania postępowania toczącego się poza organami związkowymi (Trybunał PKOL, Sądu, etc.etc.).

17. Nie wolno karać dwukrotnie za popełnienie tego samego przewinienia dyscyplinarnego. Nie dotyczy to sytuacji, w której organy dyscyplinarne orzekły niezgodnie ze swoimi kompetencjami lub gdy Wydział Dyscypliny PZPN uzna, że w sprawie należało zastosować karę skreślenia z listy sędziów lub wykluczenia z PZPN, jak też w przypadku egzekwowania prawomocnego orzeczenia Piłkarskiego Sądu Polubownego. Przepis ustępu poprzedzającego stosuje się odpowiednio. 
Odpowiedzialność solidarna

18. Kluby odpowiadają solidarnie za kary pieniężne nałożone na ich zawodników, działaczy i innych członków.

ROZDZIAŁ III

Rodzaje przewinień dyscyplinarnych i wymiar kar.

I. Przewinienia klubów, działaczy, zawodników i trenerów

§ 6

Kary związane z grą

1. Zawodnik, który w czasie zawodów mistrzowskich lub pucharowych otrzyma napomnienie (żółtą kartkę) zostanie automatycznie ukarany:

1) przy trzecim napomnieniu – karą pieniężną w wysokości 300 zł,

2) przy czwartym napomnieniu – karą dyskwalifikacji w wymiarze 1 meczu

3) przy szóstym napomnieniu – karą pieniężną w wysokości 600 zł,

4) przy siódmym napomnieniu – karą dyskwalifikacji 1 meczu,

5) przy dziewiątym napomnieniu – karą pieniężną w wysokości 1000 zł.

6) przy dziesiątym napomnieniu – karą dyskwalifikacji 2 meczów.

7) przy każdym kolejnym napomnieniu – karą dyskwalifikacji w wymiarze 1 meczu oraz karą pieniężną w wysokości 2000 złotych. 
Zawodnik ukarany karą pieniężną nie może występować w spotkaniach mistrzowskich i pucharowych do czasu wpłacenia orzeczonej kwoty pieniężnej na konto organu prowadzącego rozgrywki. Powyżej ustalone kwoty kar finansowych nie dotyczą rozgrywek III ligi oraz I i II ligi kobiet, które są uregulowane odrębnymi uchwałami Zarządu PZPN.

2. Zawodnikowi, który w czasie zawodów, o których mowa w ust. 1 niniejszego paragrafu został wykluczony z gry (czerwona kartka) w wyniku otrzymania dwóch napomnień (żółte kartki) wlicza się obie te kartki do rejestru napomnień zawodnika.

3. Zawodnikowi, który w czasie zawodów, o których mowa w ust. 1 niniejszego paragrafu został wykluczony z gry w wyniku samoistnej czerwonej kartki, wymierza się automatycznie karę dwóch meczów dyskwalifikacji, chyba że przewinienie polegało na:

1) naruszeniu nietykalności cielesnej lub fizycznym znieważeniu innych osób biorących udział w grze lub poza nią,

2) wysoce niesportowym, grubiańskim i ordynarnym zachowaniu się przed, w czasie meczu lub poza nim.
W opisanych wyżej przypadkach przeprowadza się postępowanie dyscyplinarne, po którym organ dyscyplinarny orzeka karę dyskwalifikacji od 3 meczów do kary dyskwalifikacji czasowej.

4. Zasad określonych w ust. 3 niniejszego paragrafu nie stosuje się wobec zawodnika wykluczonego z gry (samoistna czerwona kartka) w sytuacji, gdy:

1) pozbawia realnej szansy zdobycia bramki przeciwnika poruszającego się w kierunku bramki tego zawodnika popełniając przewinienie karane rzutem wolnym lub rzutem karnym,

2) pozbawia drużynę przeciwnika bramki lub realnej szansy jej zdobycia zagrywając piłkę ręką, przy czym nie dotyczy to bramkarza we własnym polu karnym,

3) pozbawia drużynę przeciwnika realnej szansy zdobycia bramki – jako bramkarz – zatrzymując ręką piłkę poza własnym polem karnym. 
W tych przypadkach wymierza się karę jednego meczu dyskwalifikacji.

5. Zawodnik, którego sędzia wykluczył z gry za przewinienia opisane w ust. 3 pkt. 1) i 2) niniejszego paragrafu jest automatycznie zawieszony w prawach zawodnika i do czasu orzeczenia kary nie może brać czynnego udziału w żadnych zawodach piłkarskich.

6. Bieg kar, które wiążą się z automatyczną dyskwalifikacją określoną ilością meczów, rozpoczyna się od meczu następnego po otrzymaniu kartki. Od tych kar nie można się odwołać. Kary te nie mogą być zmniejszone, zawieszone lub darowane.

7. Kara może być również wymierzona zawodnikowi, który uczestnicząc w meczu towarzyskim w kraju lub za granicą był napomniany żółtą kartką bądź został wykluczony z gry czerwoną kartką. W tym przypadku orzeczenie kary może nastąpić po przeprowadzeniu postępowania dyscyplinarnego.

8. Wymierzenie kary możliwe jest również, gdy sędzia nie widział przewinienia dyscyplinarnego zawodnika, działacza, trenera oraz innych osób. Przepisy § 25 stosuje się odpowiednio.

9. Usunięcie przez sędziego w czasie meczu z ławki przeznaczonej dla zawodników rezerwowych którejkolwiek ze znajdujących się tam osób jest równoznaczne z wykluczeniem z gry (czerwona kartka) i podlega karze.

10. W przypadku przerwania zawodów i konieczności ich powtórzenia zobaczone przez zawodników żółte i czerwone kartki zalicza się do rejestru napomnień i wykluczeń zawodnika z gry. Zawody, które zostały przerwane i zweryfikowane jako walkower bierze się pod uwagę przy zaliczaniu na poczet kar odbywanych przez ukaranych zawodników.

11. Zasady uczestnictwa zawodników w spotkaniach dokańczanych określa § 7 pkt. I Przepisów w sprawie organizacji rozgrywek w piłkę nożną z dnia 29 września 2000 roku

§ 7

1. Postanowienia § 6 stosuje się również do zawodników IV ligi oraz klas niższych, z tym że zarządy związków piłki nożnej mogą określić inną wysokość orzekanych kar pieniężnych przewidzianych w powyższym przepisie. Kary te nie mogą być wyższe niż przewidziane w niniejszym regulaminie.

2. Zawodnicy biorący udział w zawodach drużyn kategorii wiekowych trampkarzy i młodzików lub młodszych mogą być ukarani przez sędziego czasowym wykluczeniem z gry do 10 min.

§ 8

Doping

1. Zawodnik obowiązany jest poddać się kontroli antydopingowej w czasie zawodów sportowych oraz poza nimi, w tym w czasie treningów, zgrupowań, konsultacji i innych zajęć sportowych.

2. Odmowa poddania się kontrolnym badaniom antydopingowym traktowana jest jak pozytywny wynik badania.

3. Wykrycie u zawodnika zabronionych środków farmakologicznych lub metod uznanych za dopingowe powoduje jego odpowiedzialność dyscyplinarną przewidzianą w niniejszym regulaminie uwzględniającym polskie przepisy antydopingowe oraz sankcje określone w   Kodeksie Antydopingowym Ruchu Olimpijskiego.

4. W przypadku wykrycia po raz pierwszy w organizmie zawodnika obecności efedryny, fenylopropanoliny, pseudoefedryny, kofeiny, strychniny lub związków pokrewnych stosuje się karę od 1 do 6 miesięcy dyskwalifikacji, z uwzględnieniem ust. 6.

5. W przypadku wykrycia po raz pierwszy w organizmie zawodnika obecności innych, niż wymienione w ust. 4 zabronionych środków farmakologicznych lub pierwszego stosowania metod uznanych za dopingowe – stosuje się karę 2-letniej bezwzględnej dyskwalifikacji.

6. W przypadku stwierdzenia:

1) świadomego stosowania przez zawodnika zabronionych środków farmakologicznych lub metod uznanych za dopingowe,

2) stosowania przez zawodnika środków mających na celu ukrycie stosowania środków, o których mowa w pkt 1),

3) podejmowania przez zawodnika działań zniekształcających wyniki badań antydopingowych,

4) stosowania przez zawodnika dopingu, za którego zaistnienie odpowiedzialność ponoszą osoby współpracujące z zawodnikiem, stosuje się następujące sankcje:

. karę dyskwalifikacji na okres od 2 do 8 lat – jeżeli użytym zabronionym środkiem farmakologicznym jest efedryna, fenylopropanolina, pseudoefedryna, kofeina, strychnina lub związki pokrewne,

. karę dyskwalifikacji powyżej 4 lat – jeżeli użyto innego zabronionego środka farmakologicznego lub metody uznanej za dopingową.

7. Sankcje, o których mowa w ust. 6 stosuje się także wobec zawodnika, w którego organizmie wykryto po raz drugi zabronione środki farmakologiczne lub metody uznane za dopingowe.

8. Jeżeli zawodnik odmówi poddania się kontroli antydopingowej, w tym nie zgłosi się do tej kontroli podlega następującym sankcjom:

1) przy pierwszej odmowie – karze do 2 lat dyskwalifikacji,

2) przy następnej odmowie – karze nie mniejszej niż 2 lata dyskwalifikacji.

9. Odpowiedzialność za stosowanie dopingu ponoszą również trenerzy, instruktorzy, lekarze, fizjoterapeuci, działacze oraz inne osoby, które naruszyły przepisy antydopingowe polegające w szczególności na dostarczaniu, dystrybucji, handlu lub podawaniu zabronionych środków farmakologicznych, stosowaniu metod uznanych za dopingowe, wywieraniu presji, bądź namawianiu do stosowania dopingu.

10. Do osób, o których mowa w ust. 9 stosuje się odpowiednio przepisy
ust. 4-8.

11. W przypadku wykrycia u zawodników nieletnich zabronionych środków farmakologicznych lub stosowania metod uznanych za dopingowe organ dyscyplinarny zawiadamia o tym prokuratora.

§ 9

Klubom, zawodnikom, trenerom, instruktorom, menedżerom piłkarskim, licencjonowanym organizatorom imprez piłkarskich i działaczom piłkarskim wymierza się następujące kary:

Utrzymanie porządku na stadionie

1. Za przebywanie na terenie obiektu sportowego w stanie wskazującym na spożycie alkoholu lub użycie środków odurzających albo niewłaściwe zachowanie lub zakłócenie porządku – dyskwalifikacja od 1 miesiąca do 6 miesięcy lub kara pieniężna.

2. Za brak zabezpieczenia należytego porządku na stadionie (przed, w czasie lub po zawodach) – kara pieniężna do 100.000 zł. Szczegółowy wykaz kar znajduje się w taryfikatorze kar pieniężnych dla klubów I i II ligi, stanowiącym załącznik nr 1 do niniejszego Regulaminu.

3. Za wznoszenie okrzyków o treści rasistowskiej, faszystowskiej antysemickiej, nacjonalistycznej, satanistycznej, rażąco nieetycznej, pochwalającej terroryzm, nawołujących do waśni i  nienawiści, a także za eksponowanie napisów i znaków o tej treści

– kara pieniężna od 5.000 złotych lub zakaz rozgrywania w określonym czasie lub określonej ilości meczów z udziałem publiczności na części lub na całym obiekcie sportowym w miejscowości będącej siedzibą klubu.

3.1 Za znieważanie lub obrażanie grupy osób lub poszczególnej osoby z powodu jej (ich) przynależności narodowej, rasowej, etnicznej, wyznaniowej albo z powodu jej (ich) bezwyznaniowości względnie za popełnienie jakiegokolwiek innego aktu dyskryminującego lub pogardliwego w stosunku do wskazanych osób, w sytuacji nie mającej publicznego wymiaru orzekane mogą być łącznie:

– kara pieniężna w kwocie nie niższej  niż 5.000 zł,

– dyskwalifikacja na okres co najmniej 2 meczy.

Kara pieniężna wymierzana wobec działacza piłkarskiego nie może być niższa niż 6.000 złotych.

3.2 W przypadku gdy przewinienie dyscyplinarne, o którym mowa w ust. 3.1 ma charakter kwalifikowany ze względu na publiczne zachowanie obwinionej osoby, która może wywołać w szczególności nieprzewidzianą reakcję widzów orzekane mogą być łącznie:

– kara pieniężna w kwocie nie niższej niż 15.000 zł,

– dyskwalifikacja na okres co najmniej 4 meczy.

Kara pieniężna wymierzana wobec działacza piłkarskiego nie może być niższa niż 20.000 złotych.

3.3 W przypadku gdy publiczna wypowiedź osoby obwinionej, wyczerpująca znamiona przewinienia dyscyplinarnego, o którym mowa w ust. 1, nastąpiła w środkach masowego przekazu, w szczególności po zakończeniu meczu piłkarskiego względnie w przypadku popełnienia przez osobę obwinioną drugiego lub kolejnego przewinienia dyscyplinarnego, o którym mowa w ust. 3.2 i ust. 3.3 orzeka się łącznie:

– karę pieniężną w kwocie nie niższej niż 48.000 zł,

– dyskwalifikację na okres co najmniej 5 meczy.

Kara pieniężna wymierzana wobec działacza piłkarskiego nie może być niższa niż 72.000 złotych.

3.4 Za wywieszanie przez kibiców transparentów, flag lub innych podobnych przedmiotów zawierających dyskryminujące bądź pogardliwe treści, o których mowa w ust. 3.1, które zostały zdjęte natychmiast na żądanie delegata lub obserwatora PZPN – można orzec wobec klubu, z którego kibice pochodzą karę pieniężną w kwocie nie niższej niż 5.000 zł oraz karę rozgrywania oficjalnych meczów na okres nie krótszy niż 2 tygodnie bez udziału widzów lub zakaz wyjazdu zorganizowanych grup kibiców na mecze wyjazdowe danego zespołu. W przypadku niemożności zidentyfikowania kibiców jako kibiców zespołu gospodarzy lub gości powyższą karą zostanie ukarany klub, będący gospodarzem meczu.

3.5 W przypadku wywieszania przez kibiców transparentów, flag lub innych podobnych przedmiotów zawierających dyskryminujące bądź pogardliwe treści, o których mowa w ust.

3.1, które nie zostały zdjęte przez kibiców natychmiast na żądanie delegata lub obserwatora PZPN, co spowodowało czasowe przerwanie meczu – można orzec  wobec klubu, z którego kibice pochodzą karę pieniężną w kwocie nie niższej niż 20.000 zł oraz karę rozgrywania oficjalnych meczów na okres nie krótszy niż 3 tygodnie bez udziału widzów. Przepis § 9 ust. 3.4 zdanie 2 stosuje się odpowiednio.

3.6 W przypadku zakończenia meczu przerwanego z powodu nie zdjęcia przez kibiców na żądanie delegata lub obserwatora PZPN transparentów, flag lub innych podobnych przedmiotów zawierających dyskryminujące bądź pogardliwe treści, o których mowa w ust

3.1 – orzeka się wobec klubu z którego kibice pochodzą karę pieniężną w kwocie nie niższej niż 72.000 zł oraz karę rozgrywania oficjalnych meczów na okres nie krótszy niż 1 miesiąc bez udziału widzów. Przepis § 9 ust. 3.4 zdanie 2 stosuje się odpowiednio.

3.7 W przypadku orzeczenia w stosunku do klubu, zawodnika, trenera, instruktora, menedżera piłkarskiego, licencjonowanego organizatora imprez piłkarskich, lub działacza piłkarskiego kar, o których mowa w ust. 3.3 i ust. 3.6, zespół, w imieniu którego lub na rzecz którego działają ww. osoby fizyczne może być pozbawiony 3 punktów za pierwsze przewinienie oraz 6 punktów za drugie przewinienie. W razie kolejnego przewinienia zespół może zostać przeniesiony do niższej klasy rozgrywek. W przypadku popełnienia  niniejszego przewinienia w trakcie meczu towarzyskiego zespół może zostać ukarany karą dyskwalifikacją na okres nie krótszy niż 2 tygodnie.

4. Za powtarzające się przypadki braku należytego zabezpieczenia porządku lub poważne zakłócenie porządku na stadionie (przed, w czasie lub po zawodach):

1) kara pieniężna do 100.000 zł

2) zakaz rozgrywania zawodów z udziałem publiczności na części lub na całym własnym obiekcie sportowym – w wymiarze od 1 do 5 meczów,

3) walkower (3:0),

4) zawieszenie lub pozbawienie licencji klubu.

5. Za brak odpowiedniego zabezpieczenia porządku na stadionie, w wyniku czego doszło do ekscesów przed, w czasie lub po zawodach (bójki, wtargnięcie kibiców na pole gry, chuligańskie wybryki, czynne znieważenie lub naruszenie nietykalności osobistej zawodników drużyny przeciwnej lub innych osób):

1) klubom:

a) kara pieniężna w wysokości do 100.000 zł,

b) zakaz rozgrywania zawodów na części lub całym obiekcie sportowym z udziałem publiczności,

c) zakaz rozgrywania zawodów na własnym obiekcie sportowym w wymiarze do 1 roku,

d) walkower (3:0),

e) zawieszenie lub pozbawienie licencji,

2) innym osobom funkcyjnym:

a) upomnienie,

b) nagana,

c) kara pieniężna od 500 zł,

d) dyskwalifikacja od 1 miesiąca do 2 lat.

6. Karom, określonym w ust. 3, 4 i 5, podlega klub przyjezdny w przypadku niewłaściwego zachowania się kibiców klubu przyjezdnego w związku z zawodami, w wyniku czego doszło do naruszenia porządku, a ponadto może być wymierzona kara zakazu udziału dla zorganizowanych grup kibiców w meczach wyjazdowych.

7. Wszelkie kary za brak należytego zabezpieczenia porządku na stadionie, z wyjątkiem walkoweru i kar finansowych, otrzymują rygor natychmiastowej wykonalności, chyba że wydający orzeczenie organ dyscyplinarny postanowi inaczej.

Niedbalstwo działaczy

8. Za brak kart zawodników, niestaranne i niewłaściwe wypełnienie protokołów zawodów oraz niedopełnienie innych obowiązków określonych przepisami o rozgrywkach:

1) klubom – kara pieniężna do 75.000 zł,

2) innym osobom funkcyjnym lub zawodnikom – od kary upomnienia do 1 miesiąca dyskwalifikacji.

Gra nieuprawnionego zawodnika

9. Za wystawienie do gry zawodnika nieuprawnionego lub zawieszonego w prawach członka PZPN lub odbywającego karencję względnie dyskwalifikację lub zawodnika pod obcym nazwiskiem:

1) klubom – kara pieniężna, walkower, zawieszenie lub pozbawienie licencji,

2) zawodnikom – upomnienie, nagana, kara pieniężna, dyskwalifikacja od 1 do 6 miesięcy,

3) innym osobom funkcyjnym – upomnienie, nagana, kara pieniężna, dyskwalifikacja od 1 miesiąca do 1 roku, lub zawieszenie albo pozbawienie licencji.

Przekupstwo sportowe

10. Za usiłowanie, rozmyślne odebranie lub zdobycie punktów w zawodach piłkarskich w zamian za korzyści materialne lub z innych pobudek sprzecznych z zasadami sportowymi:

1) klubom:

a) kara pieniężna w wysokości od 100.000 zł,

b) kara walkoweru (w tym obustronnego), w zależności od okoliczności faktycznych konkretnego przypadku,

c) zawieszenie lub pozbawienie licencji,

d) kara przeniesienia do niższej klasy rozgrywkowej,

e) wykluczenie z PZPN

2) zawodnikom, trenerom, instruktorom, menedżerom piłkarskim, licencjonowanym organizatorom imprez piłkarskich i działaczom piłkarskim:

a) kara pieniężna od 10.000 zł,

b) kara dyskwalifikacji od 6 miesięcy,

c) inne kary dodatkowe,

d) wykluczenie z PZPN.

10a. Przepisu § 9 ust. 10 pkt 2 nie stosuje się wobec osób, o których mowa w pkt V uchwały Zarządu PZPN z dnia 14 lipca 2006 roku w sprawie postępowania wobec osób podejrzanych o popełnienie przestępstwa przekupstwa sportowego.

10b. Za zaniechanie poinformowania organów ścigania lub organów dyscyplinarnych o zachowaniu osoby podlegającej jurysdykcji organów dyscyplinarnych i jurysdykcyjnych Polskiego Związku Piłki Nożnej oraz wojewódzkich  związków piłki nożnej wyczerpujących znamiona przewinienia dyscyplinarnego z § 9 ust. 10, zawodnikom, trenerom, instruktorom, menedżerom piłkarskim, licencjonowanym organizatorom imprez piłkarskich, działaczom piłkarskim, a także sędziom, obserwatorom i delegatom wymierza się:

– karę pieniężną;

– karę dyskwalifikacji od 3 miesięcy.

11. Za usiłowanie lub dokonanie czynów mających na celu bezprawne osiągnięcie korzyści materialnych w związku z działalnością sportową:

1) klubom:

a) kara pieniężna w wysokości do 100.000 zł,

b) zawieszenie lub pozbawienie licencji,

c) wykluczenie z PZPN,

2) zawodnikom, trenerom, instruktorom, menedżerom piłkarskim, licencjonowanym organizatorom imprez piłkarskich i działaczom piłkarskim:

a) kara pieniężna,

b) dyskwalifikacja powyżej jednego roku,

c) zawieszenie lub pozbawienie licencji,

d) wykluczenie z PZPN.

Uniemożliwienie gry w reprezentacji Polski

12. Za uniemożliwienie zawodnikowi uczestnictwa w zajęciach kadry powołanej do reprezentowania barw Polski w zawodach sportowych lub doprowadzenie do sytuacji, w której zawodnik nie stawi się na zgrupowaniu kadry:

1) dla klubu kara pieniężna od 20.000 zł,

2) dla działaczy kara pieniężna od 2.000 zł,

3) dla trenera kara pieniężna od 5.000 zł, kara zawieszenia lub pozbawienia licencji.

13. Za nieusprawiedliwione niestawienie się zawodnika na zgrupowanie kadry narodowej – kara pieniężna do 5.000 zł.

Niesportowy tryb życia.

14. Za niesportowy tryb życia, naruszenie zasad porządku publicznego – dyskwalifikacja od 3 miesięcy do kary wykluczenia z PZPN.

Czyny niegodne

15. Za zachowanie niegodne reprezentanta Polski lub członka PZPN popełnione w kraju lub zagranicą, w tym za naruszenie przepisów celno-dewizowych – od nagany do dyskwalifikacji do 2 lat.

Naruszenie przepisów związanych ze zmianą barw klubowych lub umów kontraktowych

16. Za naruszenie przepisów związanych ze zmianą barw klubowych, w szczególności za podpisanie w sposób niezgodny z prawem umów transferowych pomiędzy klubami oraz za niewykonanie umów kontraktowych lub innych regulujących stosunki na linii klub – zawodnik:

1) klubom:

a) kara pieniężna od 3000 zł,

b) zakaz dokonywania transferów zagranicznych i krajowych do klubu,

c) zawieszenie lub pozbawienie licencji,

d) przeniesienie drużyny do niższej klasy rozgrywkowej,

e) wykluczenie z PZPN,

2) zawodnikom :

a) upomnienie,

b) nagana,

c) kara pieniężna od 1000 zł do 15000 zł, a w przypadku zawodników I ligi do 50.000 zł. Przepisy § 5 ust. 9 zd. 2 stosuje się odpowiednio.

d) dyskwalifikacja od trzech miesięcy,

e) zawieszenie lub pozbawienie licencji.

3) działaczom:

a) kara pieniężna w wysokości od 1000 zł do 15000 zł,

b) dyskwalifikacja od 3 miesięcy.

Nieuprawniona ocena pracy sędziów

17. Za podważanie decyzji sędziowskich i kompetencji sędziów przez zawodników, trenerów, działaczy – kara pieniężna w wysokości od 1.000 złotych.

Używanie słów niecenzuralnych.

18. Za używanie na boisku piłkarskim lub w związku z zawodami piłkarskimi słów niecenzuralnych lub uznawanych powszechnie za obraźliwe – kara pieniężna w wysokości od 500 zł.

Nieprzybycie na konferencję prasową

19. Za nieprzybycie trenera na konferencję prasową – kara pieniężna w wysokości od 500 złotych.

Wypowiedzi obraźliwe (szkalujące)

20. Za wypowiedzi lub działania, mogące poniżyć w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla wykonania powierzonej funkcji lub działalności względnie mogące znieważyć członków władz PZPN i związków piłki nożnej, klubów zrzeszonych w PZPN oraz zawodników, trenerów, sędziów, jak również działaczy sportowych ww. klubów i innych organizacji będących w strukturach PZPN:

a) kara pieniężna od 500 złotych,

b) kara dyskwalifikacji.

Naruszenie nietykalności cielesnej

21. Za naruszenie nietykalności cielesnej innej osoby w związku z meczem piłkarskim lub członkostwem w PZPN – kara pieniężna od 2.000 zł.

22. Za naruszenie nietykalności cielesnej sędziego – kara dyskwalifikacji od 6 miesięcy lub kara wykluczenia z PZPN.

Rażące naruszenie przepisów związkowych

23. Za rażące niedopełnienie, rażąco niedbałe wykonanie lub niewykonanie obowiązków określonych w statucie PZPN, regulaminie i wytycznych organów związkowych (PZPN, związku piłki nożnej, klubu), jak również w decyzjach władz państwowych i samorządowych, w szczególności związanych z zapewnieniem udziału kibiców drużyny przyjezdnej w meczach ligowych lub pucharowych, jeśli inne szczegółowe przepisy nie stanowią inaczej:

1) klubom:

a) kara pieniężna od 5.000 zł,

b) zawieszenie lub pozbawienie licencji,

c) wykluczenie z PZPN,

2) zawodnikom, trenerom, instruktorom, menedżerom piłkarskim, licencjonowanym organizatorom imprez piłkarskich i działaczom piłkarskim, a także sędziom piłkarskim, delegatom i obserwatorom szczebla centralnego.

a) kara pieniężna w wysokości od 1.000 zł,

b) kara dyskwalifikacji lub pozbawienie licencji,

c) wykluczenie z PZPN.

3) Za rażące niewykonanie obowiązków uważa się w szczególności:

a) nie regulowanie zobowiązań finansowych wobec zawodników i trenerów zatrudnionych w klubach, a także wobec PZPN, związków piłki nożnej lub innych klubów,

b) nie regulowanie zobowiązań finansowych wobec zawodników i trenerów, a także wobec PZPN, związków piłki nożnej lub innych klubów przez kluby, które, w wyniku przekształceń dokonanych na podstawie uchwały Zarządu PZPN o członkostwie wstąpiły do rozgrywek w miejsce klubów poprzednio w nich występujących, przejmując ogół praw i obowiązków majątkowych i niemajątkowych poprzednika prawnego.

b)’ naruszenie zakazu gry w zakładach bukmacherskich zawieranych w kraju i za granicą, a odnoszących się do meczów piłkarskich mistrzowskich i pucharowych rozgrywanych z udziałem drużyn krajowych w kraju i za granicą,

c) opuszczenie boiska przez drużynę na znak protestu lub,

d) odmowę dalszego rozgrywania meczu przez drużynę. 
Niesportowe zachowanie

24. Za niesportowe lub grubiańskie, ordynarne zachowanie trenera, asystenta trenera, instruktora, kierownika drużyny, lekarza lub masażysty – upomnienie, nagana, kara pieniężna lub kara dyskwalifikacji w wymiarze od 1 do 5 meczów. Wykonanie tej kary polega w szczególności na zakazie:

1) reprezentowania drużyny wobec innych oficjalnych osób funkcyjnych i ekipy przeciwnika,

2) przebywania na płycie stadionu w miejscach wydzielonych dla kierownictwa drużyny i zawodników oraz w szatni,

3) kierowania drużyną w czasie meczu.

II. Przewinienia sędziów, obserwatorów i delegatów

§ 10

Sędziowie, obserwatorzy, i delegaci, którzy popełnią niżej wymienione przewinienia dyscyplinarne związane bezpośrednio z prowadzeniem lub obserwacją zawodów, jak również działalnością obserwacyjną, szkoleniową i kwalifikacyjną, podlegają następującym karom dyscyplinarnym:

1. Za nieterminowe przesłanie sprawozdania z zawodów lub obserwacji albo niewłaściwe i nieczytelne sporządzenie sprawozdania z zawodów lub obserwacji – upomnienie.

2. Za ponowne nieterminowe przesłanie sprawozdania z zawodów lub obserwacji albo niewłaściwe i nieczytelne sporządzenie sprawozdania z zawodów lub obserwacji – nagana lub kara pieniężna w wysokości do 500 zł.

3. Za uniemożliwienie umieszczenia w załączniku do sprawozdania z zawodów złożonych przez kierownika lub kapitana drużyny bezpośrednio po meczu zastrzeżeń, w tym odnośnie udzielonych napomnień (żółte kartki) lub wykluczeń z gry (czerwone kartki) – od nagany do czasowej dyskwalifikacji.

4. Za publiczne wypowiadanie się przez sędziego w sprawach dotyczących przebiegu zawodów prowadzonych przez niego, jak również innych sędziów – od nagany do czasowej dyskwalifikacji.

5. Za nieusprawiedliwioną nieobecność na szkoleniu, zaprawie kondycyjnej, plenarnym zebraniu – od upomnienia do dyskwalifikacji na okres do 2 miesięcy.

6. Za prowadzenie zawodów bez asystentów lub zawinione przez sędziego nie doprowadzenie zawodów do końca – od nagany do dyskwalifikacji na okres do 2 miesięcy.

7. Za nie poddanie się w wyznaczonym terminie bez dostatecznego usprawiedliwienia badaniom lekarskim – nagana, czasowe zawieszenie lub pozbawienie licencji, skreślenie z listy sędziów.

8. Za nie poddanie się w wyznaczonym terminie bez dostatecznego usprawiedliwienia egzaminowi sprawności fizycznej lub egzaminowi teoretycznemu – nagana, czasowe zawieszenie lub pozbawienie licencji, skreślenie z listy sędziów.

9. Za rozmyślne prowadzenie zawodów w sposób sprzeczny z przepisami gry – czasowe zawieszenie lub pozbawienie licencji, skreślenie z listy sędziów lub wykluczenie z PZPN.

10. Za nieusprawiedliwione nie stawienie się do prowadzenia zawodów lub obserwacji – od nagany do dyskwalifikacji na okres do 2 miesięcy.

11. Za samowolne prowadzenie zawodów bez wyznaczenia przez Kolegium Sędziów PZPN bądź wydziału sędziowskiego właściwego związku piłki nożnej lub prowadzenia zawodów nie zgłoszonych do tych organów – od upomnienia do dyskwalifikacji na okres 1 miesiąca.

12. Za niedozwolone spotkania (kontakty) sędziów i obserwatorów z przedstawicielami klubów od chwili wyznaczenia na sędziego, obserwatora do chwili złożenia w PZPN lub związku piłki nożnej sprawozdania – upomnienie, nagana, dyskwalifikacja lub skreślenie z listy sędziów lub obserwatorów.

13. Za dokonanie nieprawdziwego zapisu zdarzeń zaistniałych przed, po i podczas prowadzenia zawodów lub obserwacji, a także za zatajenie faktu zastosowania kar dyscyplinarnych w stosunku do zawodników, trenerów jak również innych działaczy – dyskwalifikacja od 1 miesiąca do 2 lat, czasowe zawieszenie lub pozbawienie licencji.

14. Za świadome pobranie zawyżonych należności finansowych lub przyjmowanie od klubów innych świadczeń finansowych i rzeczowych – dyskwalifikacja na okres od 3 miesięcy, pozbawienie licencji, skreślenie z listy sędziów lub wykluczenie z PZPN.

15. Za systematyczny brak aktywności, odmawianie prowadzenia zawodów lub obserwacji, nie odpowiadanie 3-krotnie na pisma przesyłane w tym jedno pismo przesłane listem poleconym, odstępowanie legitymacji innym osobom – dyskwalifikacja na okres od 1 miesiąca do wykluczenia z PZPN.

16. Za popełnienie przestępstwa umyślnego, w wyniku którego nastąpiło skazanie prawomocnym wyrokiem sądu w sprawie karnej lub karno-skarbowej – skreślenie z listy sędziów, obserwatorów i delegatów lub wykluczenie z PZPN.

17. Za popełnienie przestępstwa nieumyślnego, w wyniku którego nastąpiło skazanie prawomocnym wyrokiem w sprawie karnej lub karno-skarbowej – skreślenie z listy sędziów, obserwatorów i delegatów lub wykluczenie z PZPN, przy czym kary te orzekane są fakultatywnie.

18. Za każde ponowne naruszenie ust. 2-7, 10, 12 i 13 niniejszego paragrafu, kara ulega stosownemu podwyższeniu, aż do skreślenia z listy sędziów, obserwatorów, delegatów i wykluczenia z PZPN.

19. W sprawach niewłaściwego prowadzenia lub niewłaściwej obserwacji zawodów piłkarskich, sędziowie i obserwatorzy odpowiadają przed Kolegium Sędziów PZPN bądź wydziałami sędziowskimi właściwych związków piłki nożnej, zaś delegaci przed Wydziałem Bezpieczeństwa PZPN lub wydziałami bezpieczeństwa tych związków.

ROZDZIAŁ IV

Zasady postępowania dyscyplinarnego

§ 11

Postępowanie dyscyplinarne w sprawach należących do właściwości organów dyscyplinarnych toczy się według postanowień niniejszego regulaminu.

§ 12

1. W postępowaniu dyscyplinarnym obowiązuje zasada dwuinstancyjności.

2. Organami właściwymi do orzekania w sprawach dyscyplinarnych w pierwszej instancji są:

1) zarząd klubu w stosunku do zawodników i działaczy piłkarskich. W przypadkach określonych statutem zarząd klubu może przekazać swoje uprawnienia w zakresie rozpatrywania przewinień i orzekania kar powołanemu lub wybranemu organowi dyscyplinarnemu. Orzeczenia takiego organu muszą być zatwierdzone przez zarząd klubu,

2) Wydział dyscypliny związku piłki nożnej w stosunku do sędziów, zawodników, działaczy piłkarskich i kierownictw klubów uczestniczących w rozgrywkach na szczeblu związku piłki nożnej. Na mocy swojego statutu, wojewódzki związek piłki nożnej może przekazać część uprawnień dyscyplinarnych ozpn-om, podlegającym danemu związkowi piłki nożnej, z zastrzeżeniem przepisów niniejszego regulaminu,

3) Wydział dyscypliny związku piłki nożnej, prowadzący w imieniu PZPN rozgrywki III ligi, w stosunku do sędziów, zawodników, działaczy piłkarskich i kierownictw klubów uczestniczących w rozgrywkach na szczeblu III ligi,

4) Komisja dyscyplinarna Spółki Ekstraklasa w stosunku do zawodników, działaczy piłkarskich i kierownictw klubów uczestniczących w rozgrywkach I ligi,

5) Wydział Dyscypliny PZPN w stosunku do wszystkich zawodników, sędziów, działaczy i kierowników klubów uczestniczących w rozgrywkach na szczeblu centralnym, kierownictw i zawodników będących członkami reprezentacji Polski wszystkich szczebli, a także do władz wybieralnych i powoływanych związków piłki nożnej oraz władz wydziałów, komisji, kolegiów, zespołów i innych organów PZPN, jak również do wszystkich spraw przekazanych do rozpatrzenia przez Zarząd PZPN.

§ 13

Organami właściwymi do orzekania w sprawach dyscyplinarnych w drugiej instancji są:

1. Wydział dyscypliny związku piłki nożnej od orzeczeń zarządów klubów uczestniczących w rozgrywkach na szczeblu związku piłki nożnej.

2. Komisja odwoławcza związku piłki nożnej od orzeczeń wydziału dyscypliny związku piłki nożnej, z wyjątkiem sytuacji określonej w § 12 ust. 2 pkt. 3) oraz od orzeczeń, podjętych w ramach uprawnień dyscyplinarnych ozpn-ów, podlegających danemu związkowi piłki nożnej.

3. Wydział Dyscypliny PZPN od orzeczeń zarządów klubów uczestniczących w rozgrywkach na szczeblu centralnym, w tym od orzeczeń wydziału dyscypliny związku piłki nożnej, prowadzącego w imieniu PZPN rozgrywki III ligi, w stosunku do sędziów, zawodników, działaczy piłkarskich i kierownictw klubów uczestniczących w rozgrywkach na szczeblu III ligi.

4. Związkowy Trybunał Piłkarski PZPN od orzeczeń Wydziału Dyscypliny PZPN, podejmowanych w I instancji oraz od orzeczeń Komisji dyscyplinarnej Spółki Ekstraklasa.

§ 14

Organy dyscyplinarne wymierzają następujące kary dyscyplinarne:

1. Kary pieniężne:

1) Zarząd klubu – zgodnie z obowiązującym w klubie wewnętrznym regulaminem kar i nagród, przy zastosowaniu przepisów niniejszego regulaminu,

2) Wydział dyscypliny związku piłki nożnej – do 20.000 złotych,

3) Komisja odwoławcza związku piłki nożnej – do 20.000 złotych,

4) Wydział Dyscypliny PZPN – do 500.000 złotych,

5) Związkowy Trybunał Piłkarski – do 500.000 złotych.

2. Karę zawieszenia lub pozbawienia licencji:

1) Wydział Dyscypliny PZPN oraz wydziały dyscypliny związków piłki nożnej,

2) Związkowy Trybunał Piłkarski PZPN  lub związkowe komisje odwoławcze.

3. Kary dyskwalifikacji czasowej:

1) Zarząd klubu – do 6 miesięcy,

2) Wydział dyscypliny związku piłki nożnej oraz komisja odwoławcza związku piłki nożnej -czasowo w tygodniach, miesiącach, do 5 lat,

3) Wydział Dyscypliny PZPN oraz Związkowy Trybunał Piłkarski PZPN – czasowo w tygodniach, miesiącach, latach lub na stałe, a także sankcje dyscyplinarne przewidziane w § 56 Statutu PZPN i Art. 49 Statutu UEFA niezależnie od ich zakresu podmiotowo – przedmiotowego.

4. Zakaz uczestnictwa w zawodach piłkarskich, organizowanych i podlegających innym narodowym związkom piłki nożnej:

1) Zarząd klubu – do jednego roku,

2) Wydział dyscypliny związku piłki nożnej, komisja odwoławcza związku piłki nożnej – do czterech lat,

3) Wydział Dyscypliny PZPN i Związkowy Trybunał Piłkarski PZPN  – powyżej 4 lat.

5. Kary wykluczenia z kadry oraz zakaz piastowania określonych funkcji odpowiednio w PZPN i związku piłki nożnej wymierzają organy dyscyplinarne odpowiednio PZPN i związku piłki nożnej.

6. Kary walkoweru (3:0) orzekają wydziały dyscypliny i komisje odwoławcze związków piłki nożnej oraz Wydział Dyscypliny PZPN i Związkowy Trybunał Piłkarski PZPN.

7. Kary zakazu dokonywania transferów (definitywnych lub czasowych) do klubu:

1) Wydział Dyscypliny związku piłki nożnej (transfery krajowe),

2) Komisja Odwoławcza związku piłki nożnej (transfery krajowe).

3) Wydział Dyscypliny PZPN,

4) Związkowy Trybunał Piłkarski PZPN.

8. Kara przeniesienia drużyny do niższej klasy rozgrywkowej:

1) Wydział dyscypliny związku piłki nożnej dla danej klasy rozgrywek

2) Komisja odwoławcza związku piłki nożnej,

3) Wydział Dyscypliny PZPN,

4) Związkowy Trybunał Piłkarski PZPN.

9. Kara pozbawienia drużyny tytułu mistrza Polski, wicemistrza Polski lub zdobywcy Pucharu Polski, Pucharu Ligi i Superpucharu oraz kara zakazu reprezentowania piłkarstwa polskiego w rozgrywkach międzynarodowych (pucharowych i towarzyskich) czasowa i stała:

1) Wydział Dyscypliny PZPN,

2) Związkowy Trybunał Piłkarski PZPN.

10. Kara skreślenia z listy sędziów:

1) Wydział Dyscypliny PZPN,

2) Związkowy Trybunał Piłkarski PZPN.

11. Kara wykluczenia z PZPN:

1) Wydział Dyscypliny PZPN,

2) Związkowy Trybunał Piłkarski PZPN.

12. Pozostałe kary dyscyplinarne orzekają:

1) Wydział dyscypliny związku piłki nożnej

2) Komisja odwoławcza związku piłki nożnej,

3) Wydział Dyscypliny PZPN,

4) Związkowy Trybunał Piłkarski PZPN.

Nie dotyczy to kar upomnienia i nagany, które mogą także orzekać zarządy klubów.

13. Jeżeli przewinienia dyscyplinarne zostały popełnione w związku ze sobą przez kilka podmiotów organ dyscyplinarny – przewidując możliwość orzeczenia kary wyższej niż przyznane mu w § 14 uprawnienia – przekazuje całość sprawy organowi nadrzędnemu uprawnionemu do wymierzenia kary wyższej.

§ 15

Niezależnie od powyższych uprawnień Związkowy Trybunał Piłkarski PZPN rozpoznaje sprawy przewidziane w art. 54 Statutu PZPN określone w rozdziale IX niniejszego regulaminu.

ROZDZIAŁ V

Środki zapobiegawcze

§ 16

1. Wobec podmiotów wymienionych w § 1 ust. 1 niniejszego regulaminu może być stosowany środek zapobiegawczy w postaci zawieszenia w prawach:

1) zawodnika – do uczestniczenia w rozgrywkach mistrzowskich i pucharowych,

2) klubu – do uczestniczenia w rozgrywkach mistrzowskich i pucharowych,

3) trenera – do prowadzenia drużyny w czasie meczów mistrzowskich i pucharowych,

4) działacza klubowego – do oficjalnego reprezentowania klubu,

5) działacza związkowego – do sprawowania funkcji w PZPN i związkach piłki nożnej,

6) sędziego – do prowadzenia zawodów piłkarskich,

7) obserwatora i delegata – do prowadzenia obserwacji i innej działalności obserwacyjnej i kwalifikacyjnej.

2. Ponadto wobec klubów może być stosowany środek zapobiegawczy w postaci zakazu dokonywania transferów zagranicznych i krajowych (definitywnych i czasowych) do klubu, lub zakazu rozgrywania zawodów z udziałem publiczności na części lub na całym obiekcie sportowym.

3. Środki zapobiegawcze, o których mowa w ust. 1 i 2 stosuje się w przypadkach nie cierpiących zwłoki, gdy wymaga tego dobro sportu, a zwłaszcza porządek i dyscyplina związkowa, a tok postępowania dyscyplinarnego dłuższego czasu.

4. Okres zastosowania środków zapobiegawczych nie może być dłuższy od okresu przewidzianego na wymierzenie kary.

§ 17

1. Środki, o których mowa w § 16 ust. 1 i 2 stosują:

1) wobec zawodników, trenerów, działaczy, sędziów, obserwatorów i delegatów – właściwe organy dyscyplinarne,

2) wobec klubów – Wydział Dyscypliny PZPN oraz Związkowy Trybunał Piłkarski PZPN.

2. Środek zapobiegawczy w postaci zakazu transferów krajowych (definitywnych lub czasowych) do klubu mogą stosować:

1) Wydziały dyscypliny związków piłki nożnej,

2) Komisje odwoławcze związków piłki nożnej.

§ 18

Środki zapobiegawcze niezwłocznie uchyla się, gdy ustaną przyczyny ich stosowania.

ROZDZIAŁ VI

Przepisy postępowania dyscyplinarnego

§ 19

Organ dyscyplinarny I instancji może:

1) wszcząć postępowanie dyscyplinarne,

2) odmówić wszczęcia postępowania,

3) umorzyć postępowanie dyscyplinarne,

4) zawiesić postępowanie,

5) odstąpić od wymierzenia kary,

6) wymierzyć karę dyscyplinarną,

7) uwzględnić wniosek o dobrowolne poddanie się karze.

§ 20

1. Postępowanie dyscyplinarne wszczyna się niezwłocznie po uzyskaniu materiałów uzasadniających podejrzenie popełnienia przewinienia dyscyplinarnego, przy czym może być ono poprzedzone postępowaniem wyjaśniającym.

2. Przewodniczący organu dyscyplinarnego ustala termin posiedzenia, zawiadamia zainteresowane strony o przysługującym im prawie udziału w posiedzeniu. Przewodniczący może zawiadomić o posiedzeniu i zezwolić na udział w nim także innych osób. Osoby te nie mogą brać udziału w głosowaniu i zabierać głosu w naradzie.

3. Jeżeli strona jest powiadomiona o terminie posiedzenia, jej nieobecność nie stoi na przeszkodzie w rozpoznaniu sprawy i wydaniu orzeczenia.

4. Orzeczenie o środkach zapobiegawczych może nastąpić na posiedzeniu niejawnym.

§ 21

1. Posiedzenia organów dyscyplinarnych są jawne dla stron. O niejawności posiedzenia decyduje przewodniczący organu dyscyplinarnego. W szczególnych przypadkach Wydział Dyscypliny może podjąć decyzję o przeprowadzeniu całości lub części postępowania dowodowego bez obecności i powiadamiania stron.

2. W trakcie postępowania strony mają prawo do złożenia wyjaśnień. Mogą też składać żądania i wnioski.

3. Każda ze stron uprawniona jest do złożenia oświadczenia co do twierdzeń strony przeciwnej dotyczących okoliczności faktycznych.

4. Orzeczenie może być wydane w oparciu o raport sędziego głównego, asystenta, obserwatora i delegatów na mecz, jak również na podstawie innych dokumentów.

5. Pełnomocnikiem osoby fizycznej będącej stroną w postępowaniu jurysdykcyjnym i dyscyplinarnym może być adwokat lub radca prawny, a ponadto rodzice, małżonek, rodzeństwo, zstępni, a także upoważniony przez nią działacz lub pracownik klubu, którego jest on członkiem.

6. Pełnomocnikiem osoby prawnej będącej stroną w postępowaniu jurysdykcyjnym i dyscyplinarnym może być adwokat lub radca prawny, a ponadto upoważniony działacz lub pracownik tej osoby.

§ 21a Do chwili zakończenia postępowania przed Wydziałem Dyscypliny obwiniony może złożyć wniosek o wydanie orzeczenia orzekającego karę bez przeprowadzenia dalszego postępowania. Organ dyscyplinarny może uwzględnić wniosek oskarżonego, gdy okoliczności popełnienia przewinienia nie budzą wątpliwości i cele postępowania zostaną osiągnięte mimo nie przeprowadzenia postępowania w całości; organ dyscyplinarny może uzależnić uwzględnienie wniosku oskarżonego od dokonania w nim wskazanej przez siebie zmiany. Uwzględniając wniosek organ dyscyplinarny wydaje orzeczenie o uwzględnieniu wniosku. Od orzeczenia uwzględniającego wniosek odwołanie nie przysługuje.

§ 22

Przewodniczący zamyka posiedzenie, gdy uzna sprawę za dostatecznie wyjaśnioną.

§ 23

1. Po zamknięciu posiedzenia organ dyscyplinarny odbywa niejawną naradę, po czym wydaje orzeczenie.

2. Orzeczenie zapada zwykłą większością głosów. Żaden z członków nie może wstrzymać się od głosu.

3. Członkowie organu dyscyplinarnego zobowiązani są do zachowania tajemnicy narady.

4. Jeżeli członek organu dyscyplinarnego jest zainteresowany w sprawie, nie bierze udziału w orzeczeniu o karze.

§ 24

1. Po zakończeniu postępowania organ dyscyplinarny wydaje orzeczenie dyscyplinarne, które ogłasza, a następnie doręcza wraz z uzasadnieniem – sporządzonym w ciągu 7 dni od ogłoszenia – obwinionemu, pouczając go o sposobie i terminie odwołania. Orzeczeń co do kar określonych w § 6 ust. 1,3 i 4 niniejszego regulaminu, wynikających z tzw. „automatu” – nie uzasadnia się.

2. W wyjątkowej sytuacji, z uwagi na zawiłość sprawy, organ dyscyplinarny może odroczyć ogłoszenie orzeczenia do 2 tygodni.

3. Nieobecność stron nie wstrzymuje ogłoszenia orzeczenia.

4. Organ pierwszej instancji w szczególnych przypadkach może nadać orzeczeniu rygor natychmiastowej wykonalności.

5. Orzeczenie wraz z uzasadnieniem doręcza się niezwłocznie rzecznikowi ochrony prawa związkowego .

§ 25

1. Orzekający organ dyscyplinarny może odstąpić od wymierzenia kary, jeżeli w wyniku przeprowadzonego postępowania zebrano dowody pozwalające jednoznacznie na przyjęcie, że przy udzieleniu napomnienia (żółta kartka) lub wykluczeniu z gry ( czerwona kartka) w sposób rażący naruszono przepisy gry w piłkę nożną. W szczególności dotyczy to sytuacji, gdy sędzia udzielił napomnienia (żółta kartka) lub wykluczył z gry (czerwona kartka) niewłaściwego zawodnika. W takiej sytuacji kara musi być wymierzona temu zawodnikowi, który faktycznie popełnił przewinienie dyscyplinarne, a nie temu, który został napomniany lub wykluczony omyłkowo.

2. Organ dyscyplinarny może orzec karę w sytuacji, gdy zawodnik dopuścił się szczególnie ciężkiego przewinienia podlegającego karze wykluczenia z gry, a nie zostało ono dostrzeżone przez sędziego (uderzenie bez piłki, kopnięcie bez piłki, oplucie itp.). Podstawą decyzji organu dyscyplinarnego może być w takiej sytuacji zapis obserwatora lub delegata PZPN poparty uwagami zamieszczonymi w załączniku do sprawozdania sędziego z tych zawodów, przed podpisaniem tego dokumentu przez upoważnione osoby (kierowników lub kapitanów obu drużyn). Organ dyscyplinarny przy orzekaniu kary może korzystać z zapisu video z tych zawodów.

3. Podstawą wydania orzeczenia dyscyplinarnego w sytuacji, o której mowa w ust. 2 zdanie 1 może być również zapis video ujawniony po zakończeniu meczu, niezależnie od tego czy fakt dopuszczenia się szczególnie ciężkiego przewinienia zawodnika został opisany w sprawozdaniu sędziego lub w załączniku do niego.

§ 26

1. W szczególnie uzasadnionych przypadkach organ dyscyplinarny może zawiesić wykonanie prawomocnej kary na okres nie krótszy niż 6 miesięcy lub ją darować, przy czym zawieszenie lub darowanie kary orzeczonej w wymiarze czasowym może nastąpić po odbyciu jej połowy.

2. Warunek odbycia połowy kary nie dotyczy sytuacji, w której ukarany podmiot wykonał zobowiązania.

3. Na wniosek Zarządu PZPN w szczególnie uzasadnionych przypadkach organ dyscyplinarny może zawiesić wykonanie orzeczonej kary, o której mowa w ust. 1 po odbyciu 1/3 okresu jej trwania.

4. Zawieszając wykonanie kary organ dyscyplinarny może zobowiązać ukaranego do wykonania określonych obowiązków.

5. W razie nie wykonania obowiązków lub popełnienia kolejnego przewinienia dyscyplinarnego zawieszona kara podlega wykonaniu.

6. Orzeczenie w sprawie wykonania zawieszonej kary może być wydane na posiedzeniu niejawnym.

§ 27

1. Od orzeczenia wydanego przez organ dyscyplinarny pierwszej instancji przysługuje stronom odwołanie, z wyjątkiem protestów składanych przeciwko faktycznym decyzjom podjętym przez sędziego podczas gry, z zastrzeżeniem § 25 ust. 1 i 2. Kara dyscyplinarna nałożona przez zarząd klubu może zostać przez zarząd klubu zmieniona lub uchylona przed uprawomocnieniem się decyzji.

2. Odwołania od orzeczeń wydanych przez organy dyscyplinarne składa się na piśmie za ich pośrednictwem w terminie 14 dni od dnia otrzymania orzeczenia wraz z uzasadnieniem. W przypadku niemożności doręczenia orzeczenia na adres obwinionego, który wynika z akt sprawy, doręczenie uznaje się za skuteczne w dacie dokonania adnotacji doręczyciela o przyczynach braku doręczenia. Wniesienie odwołania wstrzymuje wykonanie kary, za wyjątkiem przypadku opisanego w § 24 ust. 4, gdzie werdyktowi nadano rygor natychmiastowej wykonalności. Odwołanie może złożyć także rzecznik ochrony prawa związkowego w terminie 7 dni od powzięcia wiadomości o wydaniu orzeczenia dyscyplinarnego, jednakże nie później niż 60 dni od dnia wydania orzeczenia dyscyplinarnego.

3. Rozpatrzenie odwołania uzależnione jest od wpłacenia w terminie, o którym mowa w ust. 2 kaucji pieniężnej w wysokości:

. 4 000 zł – dla klubów I ligi, w sprawach niemajątkowych lub gdy wysokość orzeczonej kary przekracza kwotę 4.000 zł. Jeżeli orzeczona kara nie przekracza powyższej kwoty to wysokość kaucji wynosi 50% orzeczonej kary.

. 2 000 zł – dla klubów II ligi,

. 1 000 zł – dla związków piłki nożnej i klubów III ligi,

. 700 zł – dla osób fizycznych,

. 300 zł – dla pozostałych klubów.

Powyższe opłaty nie dotyczą rzecznika ochrony prawa związkowego.

4. Zwrot kaucji następuje tylko w przypadku uwzględnienia odwołania w całości.

5. Odwołanie złożone po upływie terminów określonych w ust. 2 nin. paragrafu lub w tym czasie nie opłacone, nie podlega rozpoznaniu.

6. Organ dyscyplinarny II instancji może:

1) utrzymać w mocy orzeczenie I instancji,

2) zmienić orzeczenie I instancji

3) uchylić orzeczenie i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania przez organ I instancji.

7. Organ dyscyplinarny II instancji sporządza uzasadnienie orzeczenia w ciągu 7 dni od jego ogłoszenia, doręczając je niezwłocznie stronie i rzecznikowi ochrony prawa związkowego.

§ 28

1. Zarządy klubów oraz właściwe organy związku piłki nożnej zobowiązane są do niezwłocznego powiadomienia organów PZPN o wszystkich przypadkach nałożenia kar dyscyplinarnych na zawodników kadry narodowej lub zawodników, sędziów i trenerów biorących udział w rozgrywkach I, II i III ligi.

2. Zawiadomienie powinno zawierać szczegółowy opis okoliczności sprawy (przewinień, niewłaściwego zachowania lub postępowania) oraz motywy uzasadniające wymierzoną karę. Za niedopełnienie tego obowiązku wymierza się kary, przewidziane w niniejszym regulaminie.

§ 29

1. Organy dyscyplinarne obowiązane są prowadzić ewidencję wymierzonych kar.

2. Po upływie trzech lat licząc od daty odbycia kary, na wniosek ukaranego kara może być wykreślona z ewidencji kar przez organ, który orzekł o karze. Z chwilą skreślenia kary, uważa się ją za niebyłą.

ROZDZIAŁ VII

Postępowanie kasacyjne

§ 30

1. Skarga kasacyjna jest nadzwyczajnym środkiem zaskarżenia wnoszonym od decyzji organów dyscyplinarnych wojewódzkich związków piłki nożnej w zakresie przewidzianym przez odrębne przepisy.

2. Skargę kasacyjną może wnieść w terminie 30 dni od daty otrzymania orzeczenia wraz z uzasadnieniem obwiniony, pokrzywdzony oraz rzecznik ochrony prawa związkowego.

3. skreślony

4. Związkowy Trybunał Piłkarski PZPN może wstrzymać wykonanie zaskarżonego kasacją orzeczenia do czasu jego rozstrzygnięcia.

5. Przy rozpoznaniu kasacji mają odpowiednio zastosowanie przepisy niniejszego regulaminu.

§ 31 skreślony

§ 32

Skargę kasacyjną wnosi się za pośrednictwem właściwego organu dyscyplinarnego wojewódzkiego związku piki nożnej. Organ ten zobowiązany jest przesłać powyższy środek zaskarżenia do Związkowego Trybunału Piłkarskiego PZPN w ciągu 7 dni od dnia jej otrzymania wraz ze swoim stanowiskiem dotyczącym złożonej skargi.

§ 33

1. Rozpatrzenie skargi  kasacyjnej uzależnione jest od wpłacenia w terminie, o którym mowa w § 30 ust. 2 kaucji pieniężnej w wysokości 3500 zł –  w razie zaskarżenia przez klub decyzji podjętej na szczeblu wojewódzkiego związku piłki nożnej. Osoba fizyczna wnosząca powyższą skargę, uiszcza jednocześnie kaucję w wysokości 1500 zł. W razie uwzględnienia skargi kasacyjnej kaucja podlega zwrotowi. 
Powyższe opłaty nie dotyczą rzecznika ochrony prawa związkowego.

2. Skarga kasacyjna złożona po terminie lub w tym czasie nie opłacona nie podlega rozpoznaniu.

3. Związkowy Trybunał Piłkarski PZPN sporządza uzasadnienie wydanego orzeczenia w następstwie rozpoznania skargi kasacyjnej w ciągu 7 dni od ogłoszenia orzeczenia, doręczając je niezwłocznie stronie i rzecznikowi ochrony prawa związkowego.

ROZDZIAŁ VIII

Wznowienie postępowania

§ 34

1. W przypadku ujawnienia się nowych okoliczności nieznanych organowi dyscyplinarnemu w czasie orzekania lub rażącego naruszenia przepisów PZPN może być złożony wniosek o wznowienie postępowania.

2. Wniosek taki do organu dyscyplinarnego, który wydał prawomocne orzeczenie, może skierować jedynie rzecznik ochrony prawa związkowego, działając z urzędu lub na prośbę stron postępowania.

3. Przy wniesieniu prośby o wznowienie postępowania do rzecznika ochrony prawa związkowego obowiązują opłaty jak przy kasacji.

4. W przypadku wznowienia postępowania przez właściwy organ dyscyplinarny opłata podlega zwrotowi.

5. Uznając, iż istnieją podstawy do wznowienia postępowania właściwy organ dyscyplinarny uchyla poprzednie orzeczenie i ponownie rozpoznaje tę sprawę.

ROZDZIAŁ IX

Wykonanie orzeczeń organów jurysdykcyjnych i dyscyplinarnych PZPN, a także Komisji d.s. Ustalenia Ekwiwalentu

§ 35

1. Za niewykonanie w terminie 30 dni prawomocnych orzeczeń organów jurysdykcyjnych i dyscyplinarnych PZPN, a także Komisji d.s. Ustalenia Ekwiwalentu wymierza się kary:

1) klubom – pieniężne do 50.000 zł lub zakaz dokonywania transferów krajowych i zagranicznych (definitywnych lub czasowych) do klubu, przeniesienie drużyny do niższej klasy rozgrywkowej, zawieszenie lub pozbawienie licencji, wykluczenie z PZPN,

2) zawodnikom, trenerom, instruktorom, sędziom i działaczom – od dyskwalifikacji czasowej do wykluczenia z PZPN.

2. Za niewykonanie w terminie 30 dni prawomocnych orzeczeń organów jurysdykcyjnych i dyscyplinarnych związku piłki nożnej wymierza się kary:

1) klubom – pieniężne do 20.000 zł., przeniesienie drużyny do niższej klasy rozgrywkowej

2) zawodnikom, trenerom, instruktorom, sędziom i działaczom – dyskwalifikacja czasowa.

§ 36

1. Organem uprawnionym do orzekania kar, o których mowa w § 35 jest Wydział Dyscypliny PZPN. Od wydanego orzeczenia stronie przysługuje odwołanie do Związkowego Trybunału Piłkarskiego PZPN w terminie 14 dni od daty otrzymania tego orzeczenia z uzasadnieniem.

2. Kary wymierzone na podstawie § 35 niniejszego regulaminu, mogą być zawieszone, obniżone lub darowane w przypadku wykonania orzeczenia organu jurysdykcyjnego względnie dyscyplinarnego.

ROZDZIAŁ X

Przepisy końcowe

§ 37

Prawo interpretacji przepisów niniejszego regulaminu przysługuje Zarządowi PZPN po zasięgnięciu opinii Wydziału Dyscypliny PZPN oraz Związkowego Trybunału Piłkarskiego PZPN.

§ 38

Regulamin wchodzi w życie z dniem uchwalenia, z mocą obowiązującą od 1 lipca 2000 roku.

§ 39

Traci moc Regulamin Dyscyplinarny PZPN z dnia 22 października 1999 roku.

ROZDZIAŁ XI

Przepisy przejściowe

§ 40

W sprawach dyscyplinarnych wszczętych przed wejściem w życie niniejszego regulaminu stosuje się przepisy dotychczasowe, chyba że obecne są względniejsze.

Dodaj komentarz